丧
[sāng]
[释义]
» 跟死了人有关的事:~事。~礼。~亡。~假(jià)。~乱。治~。吊~。
[更多释义]
2. (2) 同本义 [forfeit;lose]
» 喪,亡也。《说文》
2. (2) 同本义 [forfeit;lose]
» 东北丧朋。《易·坤》。马注:“失也。”
2. (2) 同本义 [forfeit;lose]
» 受禄无丧。《诗·大雅·皇矣》
2. (2) 同本义 [forfeit;lose]
» 问丧无夫子乎。又,丧人无以为宝。《礼记·檀弓》
2. (2) 同本义 [forfeit;lose]
» 宣王既丧南国之师。《国语·周语》
2. (2) 同本义 [forfeit;lose]
» 非独贤者有是心也,人皆有之,贤者能勿丧耳。《孟子·告子上》
2. (2) 同本义 [forfeit;lose]
» 偃王行仁义而丧其国。《韩非子·五蠹》
4. (4) 死去 [die]
» 小人多欲则多求妄用,败家丧身。宋· 司马光《训俭示康》
6. (6) 灭亡;失败 [perish]
» 六国互丧,率赂秦耶? 宋· 苏洵《六国论》
9. (9) 忘记,忘掉 [forget]
» 今者吾丧我,汝知之乎?《庄子》
[英文]
Mourning
丧是什么意思?以上就是丧的含义解释和发音。